Wat kost een werkplekonderzoek?

Die vraag is kort door de bocht te beantwoorden met: “Dat is xxx euro”. Het lijkt wel een worstenbroodje. “Als we de worst kleiner maken, is het broodje dan goedkoper?” Helaas. Nee.

Vaak schuilt er achter deze vraag een manager of HR-medewerker met een steentje in de schoen.

Een werknemer (laten we haar Wendy noemen) klaagt al een tijdje over klachten tijdens het werk. Ze heeft dit al met haar manager besproken. Zo is Wendy al wat meer gaan bewegen na het werk en neemt ze pauzes tussendoor. Toch blijven de klachten terugkomen. Wendy twijfelt of zij de komende dagen wel een hele dag kan werken, omdat zij zich op het eind van de dag niet meer kan concentreren vanwege de pijn in haar linkerschouder. De HR-medewerker belt mij vervolgens met DE vraag:

“Saskia, wat kost een werkplekonderzoek?”

In plaats van kort door de bocht te antwoorden, maak ik een afspraak. Binnen een paar dagen ga ik bij Wendy langs om haar werkplek te onderzoeken en haar werkzaamheden te bespreken. Tijdens dit bezoek is er aandacht voor het medische verhaal van Wendy, praten we over haar werkhouding, onderzoeken we de instellingen van de werkplek, de middelen waarmee zij werkt en de omstandigheden waarin ze functioneert (omgeving, licht, geluid, collega’s, manager).

Bij Wendy bracht dit onderzoek aan het licht dat zij, naarmate de dag vorderde steeds verder voorover leunde met haar armen op het bureau en op het puntje van haar stoel zat in plaats van achterin de stoel met beide armen op de armleggers. De beeldschermen stonden te ver weg, veel te hoog en ze gebruikte een horizontale, bedrade muis. De verkeerde zithouding resulteerde in houdingverval en extra spanning van een specifieke nekspier en twee schouderbladspieren, waardoor Wendy last kreeg van ‘referred’ of uitstralingspijn.

Door haar stoel op maat in te stellen, de hoogte van het bureau daarop aan te passen en de positie en stand van het beeldscherm te veranderen kreeg Wendy direct een beter gevoel achter haar bureau en voelde ze haar schouders ontspannen.

Een grote glimlach verscheen spontaan.

Vervolgens kreeg ze uitleg over de verticale muis, praatten we over het veranderen van haar gedrag, we maakten nog wat grappen, lachten er samen om en toen ik weer op kantoor was stuurde ik haar meteen een instructiefilmpje voor het zelf instellen van haar stoel. Een dag later werd het verslag samen met de adviezen naar Wendy verstuurd en kreeg haar manager een kort overzicht met aandachtspunten van mij.

De kans is groot dat zonder onderzoek de klachten zover waren gekomen dat Wendy zich had ziekgemeld. Langdurig. Anderhalve dag verzuim met het salaris van Wendy is al gauw 450 euro per week aan extra kosten voor de werkgever. Plus het ongemak van het missen van een ervaren collega.

Dus vraag niet wat een werkplekonderzoek kost, maar ervaar wat het oplevert. Voor Wendy was het onderzoek in elk geval onbetaalbaar. Net zoals haar glimlach voor mij.